DE AFVALBERG
Vanmiddag was ik op het afvalscheidingstation van de
gemeente Utrecht. Het is prettig om een hoop troep kwijt te zijn, maar toch kom
ik er altijd een beetje droevig vandaan. Wat een puinhoop maken wij er met zijn
allen van!
Op een betonnen vlakte staat een groot aantal containers.
Daartussen staan van afval uitpuilende auto’s, de portieren of laadkleppen
open. Het zijn de mannen van Nederland, die de uitwerpselen van de
consumptiemaatschappij wegwerken. (De vrouwen van Nederland zijn op dezelfde
tijd bezig om nieuwe inkopen te doen). Ter verhoging van de sfeer schalt Gerard
Joling over het terrein, Radio 100% NL, gevolgd door reclames van Ikea en de
Mediamarkt: ‘kopen, kopen, kopen’. Daar begint het gedonder eigenlijk al.
Ik gooi eerst altijd de lege flessen weg, dat is nog het
leukste onderdeel van dit afvalcircuit. Daar kan je met glazen en flessen
smijten. Dat mag ik thuis namelijk niet. Dan volgen de oude kranten. Het papier
wordt om de zoveel minuten door het apparaat naar achteren geschoven en
samengeperst. Ik hoop dan altijd maar, dat er niet een klein jongetje op het
idee gekomen is om zich voor de grap in een grote doos te verstoppen.
Er zijn containers voor hard plastic, containers voor zacht
plastic en containers voor schoon puin (smerig puin kan je er niet kwijt). Bij
het tuinafval is het meestal erg druk. Blijkbaar zijn we een volk van snoeiers,
van de dominee van Takkenbos.
Een container vol met snoeihout kan ik nog met een gerust
gemoed bekijken en dat schone puin desnoods ook nog wel. Maar als ik bij het
metaal kom, dan wordt het me zwaar te moede: wat moet er in godsnaam gebeuren
met al die oude fietsen, bedspiralen, kozijnen?
Er zijn kinderwagens bij waar nog allerlei plastic onderdelen aan
zitten. Gaat iemand dat nog uit elkaar schroeven? Dat lijkt mij een treurige
baan. Ik heb er wat ervaring mee, want ik heb zelf indertijd wel eens het
nietje uit het gebruikte theezakje gehaald.
In het midden van dit afvallandschap staat de grote container voor het restafval. Hierin
worden de banken, matrassen, parasols en weet ik wat al niet in gedeponeerd. Mijn
bijdrage hier bestaat uit een bureaustoel, 2 zware luchtbedden en 6
zachtgeworden en ingedeukte voetballen.
Wat gooien we toch een hoop weg! Waar blijft al dat afval?
Nederland is al zo vol. Denk alleen maar eens aan de luiers. Nederland telt
540.000 kinderen in de leeftijd van van 0 t/m 2 jaar. Als ze allemaal 4 luiers per dag gebruiken, dan worden er dagelijks
2 miljoen vieze luiers weggegooid. Dan heb ik de incontinente ouderen niet eens
meegeteld. Als ik daaraan denk begin ik weer heel erg naar die stinkende
luieremmers te verlangen. En hebben al die mensen die zich ergeren aan een kat
die in hun tuin poept, wel eens stilgestaan bij de afvalberg van kattenbakgrint?
Heeft iemand al iets bedacht voor het hergebruik van condooms?
Tussen al die containers lopen mannetjes met bruine
gezichten en fluorescerende pakken. Dat zijn de afvalbegeleiders. Zij letten op
of je goed sorteert. Dan kan je vragen of gekleurde knikkers en bammen bij het
glas horen, het schone puin of bij het restafval.
Bij de giftige stoffen weet ik het zeker: dit komt nooit
meer goed. Al die flessen frituurvet, potten verf, en spuitbussen met
insecticide, wat kan daar nog aan recycled worden? Mijn bijdrage hier is een
zakje met rotjes die jaren vergeefs in de kelder hebben gelegen om te worden
afgestoken. Ik hoop maar dat het kruit niet gaat reageren op het frituurvet.
Tenslotte lever ik een koffiemolen en een printer af bij een
container voor koelkasten, computers, televisies, kortom, voor alles waar een
stekker aan zit. Deze container kan je inlopen en in dat halve duister zie ik
een recyclebedrijf voor me en een aantal ongeschoren mannen met een sigaret in
hun mondhoek en een plastic bekertje halfvol lauwe koffie. Ze zijn door de
gemeente uit de bijstand gerecycled en zitten klaar met een schroevedraaier in
hun hand om, ja, om wat eigenlijk? Gaan ze onderdelen uit de apparaten halen?
Alle schroefjes op maat bij elkaar leggen? Plastic en metaal scheiden? Wordt
hier toch nog weer de helft weggeflikkerd? Met al die containers die elke dag weer uit het hele land
komen, lijkt me dat onbegonnen werk. Aan de Costa Concordia moet ik dan even
helemaal niet denken.
Ik hoop maar dat het UWV mij niet ooit nog eens wil reïntegreren
in zo’n bedrijf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten